Η παράσταση “Υπόλογοι” ανέβηκε τον Απρίλιο στο Studio 29A δημιουργώντας τις καλύτερες εντυπώσεις στους θεατές. Αγγίζοντας βαθιά και σοβαρά ζητήματα μέσω του κωμικού στοιχείου η παράσταση κέρδισε το κοινό και ανεβαίνει ξανά ώστε να έχουν όλο και περισσότεροι Θεσσαλονικείς την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν.
Η Χρυσάνθη Νίκα η οποία μαζί με την Ελευθερία Καμπαγιοβάννη ανέλαβε τη διασκευή του έργου μας μίλησε για την παράσταση, το θέατρο αλλά και το μεταναστευτικό ζήτημα το οποίο θίγεται στην παράσταση.
H παράσταση είναι βασισμένη στο έργο «Εμιγκρέδες» του Σλάβομιρ Μρόζεκ. Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη διασκευή του;
Το θέμα που πραγματεύεται το έργο παραμένει διαχρονικά επίκαιρο, και είναι η μετανάστευση. Η έλλειψη ρίζας, η απώλεια της ταυτότητας, η ανικανότητα να συμβαδίσει κανείς με τους ρυθμούς του κόσμου μέσα στον οποίο έχει βρεθεί να ζει, ήταν ιδέες που όλοι οι συντελεστές πιστέψαμε ότι μας αφορούν.
Πείτε μας λίγα λόγια για την πλοκή.
Ένας διανοούμενος και ένας εργάτης προερχόμενοι από φτωχή χώρα και οι δυο, συγκατοικούν σε ένα υπόγειο σε μια χώρα νέα, πλούσια, η κλίμακα της οποίας μάλλον τους υπερβαίνει. Η παράσταση βασίζεται σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας που τελικά κάνουν και οι δυο, συνειδητοποιώντας την απουσία «ανήκειν» που βιώνουν, τη ματαιότητα των πράξεων τους και τελικά την κωμικότητα της κατάστασής τους.
Τι σημαίνει για εσάς θέατρο; Ποια θέση κατέχει στη ζωή σας;
Βλέπω το θέατρο και τη λογοτεχνία σαν τόπους εναλλακτικής πραγματικότητας. Κάνουμε μια σύμβαση ότι αυτό στο οποίο θα συμμετάσχουμε –είτε ως συντελεστές είτε ως θεατές– είναι ένα παραμύθι, ένα ψέμα, και μπαίνουμε ο καθένας στον ρόλο του χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο θεατής είναι ρόλος, ο σκηνογράφος είναι ρόλος. Θα είχε ενδιαφέρον να ζούσαμε έτσι και την πραγματική ζωή, απελευθερωμένοι από την ταύτιση.
Ποια πιστεύετε πως είναι η σχέση του κοινού με το θέατρο σήμερα;
Πιστεύω πως η καλή τέχνη, διαχρονικά αγγίζει τους ανθρώπους. Διαμορφώνει τη συνείδησή τους.
Στην παράσταση, τα πρόσωπα των δύο ανδρών είναι βαμμένα. Υπάρχει κάποιος συμβολισμός πίσω από αυτό;
Φαινομενικά, αυτοί οι δύο άνθρωποι αντιπροσωπεύουν δυο αντιδιαμετρικά αντίθετες πραγματικότητες. Στην πράξη όμως, δεν απέχουν πολύ. Φανταστείτε δυο Έλληνες στο Λονδίνο, ο ένας είναι υποψήφιος διδάκτορας –προσπαθεί να μάθει να σκέφτεται σε νέα γλώσσα– και ο άλλος οικοδόμος –δουλεύει τόσο που ούτε προλαβαίνει να σκεφτεί–. Η ανάγκη τους για παραγωγή νοήματος είναι ακριβώς η ίδια. Άρα τελικά, ίσως και να μοιάζουν πολύ.
Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις του κοινού που παρακολούθησε τις πρώτες παραστάσεις του έργου σας;
Τα σχόλια ήταν ανέλπιστα ενθαρρυντικά και έχουμε μεγάλη χαρά για αυτό. Πολλοί θεατές μάς μίλησαν για το πώς ταυτίστηκαν με τον ψυχικό κόσμο των ηρώων.
Πως βιώσατε εσείς τη διασκευή του έργου; Υπήρξαν προκλήσεις που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε;
Η βασική μας έγνοια ήταν να πλάσουμε μια πραγματικότητα μέσα στην οποία θα μπορέσει να εισέλθει ένας θεατής το 2025.
Η παράσταση υπάρχει έντονα το κωμικό στοιχείο. Ποια πιστεύετε πως είναι η σύνδεση της κωμωδίας με τις δύσκολες ή τραγικές καταστάσεις της ζωής;
Για τους δυο πρωταγωνιστές αλλά και για το κοινό, φαίνεται η κωμικότητα να αποτελεί τον πιο ασφαλή αντικρουστήρα απέναντι στη βαρβαρότητα της επιβίωσης. Η ουσία του έργου είναι μια υπαρξιακή ανησυχία για την εύρεση νοήματος, για τη διαρκή μάχη με τη ματαιότητα της προσπάθειάς μας να βρούμε τη θέση μας στον κόσμο—αυτό είναι βαρύ φορτίο και ταυτόχρονα, εντελώς γελοίο.
Το έργο πραγματεύεται το ζήτημα της μετανάστευσης. Μπορεί η τέχνη να ενισχύσει την ενσυναίσθηση των μη-μεταναστών ως προς αυτό το βίωμα;
Πιστεύω πως ναι, οπωσδήποτε, γιατί η έλλειψη σύνδεσης και ρίζας είναι κάτι πολύ μεγαλύτερό από την αλλαγή του τόπου διαμονής. Για μένα ολόκληρο το έργο ταυτίζεται με μια φράση του Φερνάντο Πεσσόα που νομίζω λέει: «Παραμένουμε αιώνια επισκέπτες του εαυτού μας, δεν υπάρχει τόπος άλλος πέρα από αυτό που είμαστε. Ποιο χέρι μου ν’ απλώσω, και σε ποιο σύμπαν; Το σύμπαν δεν μου ανήκει, είναι εγώ».
«ΥΠΟλογοι»
Μια παράσταση για τη ζωή – την παράλογη, τη γεμάτη αντιφάσεις, την υπέροχη ζωή.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
3,4, 10, 11 & 18 Μαϊου | Σάββατο & Κυριακή στις 21:30
Studio 29A | Πτολεμαίων 29Α, Θεσσαλονίκη
Διάρκεια: 90’
Εισιτήρια: 13€ (κανονικό) | 10€ (μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/ypologoi
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία/Φωτισμοί: Ελευθερία Καμπαγιοβάνη
Διασκευή/Απόδοση κειμένου: Χρυσάνθη Νίκα, Ελευθερία Καμπαγιοβάνη
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου
Κινησιολογία: Ασπασία Δήμου
Πρωτότυπη μουσική: Κωστής Παλαιογιάννης
Σαντούρι: Σοφία Ηλιοπούλου
Φωτογραφίες: Κατερίνα Στριακα
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Αλεξάνδρα Κασιούμη
Εκτέλεση παραγωγής: Studio 29A
Ερμηνεύουν:
Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, Χρήστος Σιούμης
“Bon Vivant” : “Αυτός που του αρέσει να απολαμβάνει τα καλύτερα πράγματα στη ζωή”. Το “Bon Vivant” δημιουργήθηκε λοιπόν για να μοιραστώ μαζί σας ότι όμορφο απολαμβάνω. Εδώ θα βρείτε επίσης λογοτεχνικά κείμενά μου καθώς και προτάσεις βιβλίων. Στη στήλη Social Media υπάρχουν ενδιαφέρουσες σελίδες ανθρώπων από το instagram & το facebook. Αναζητήστε ότι σας αρέσει στις στήλες του Bon Vivant κι ελάτε να απολαύσουμε μαζί τη ζωή.
Βιογραφικό
Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων στο ΤΕΙ Θεσσαλίας. Σήμερα ασχολούμαι με τον τομέα του τουρισμού αφού διατηρώ την εταιρία ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων “Your Urban Stay”στη Θεσσαλονίκη.
Αγαπώ να γράφω και να διαβάζω. Το πρώτο μου μυθιστόρημα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πνοή το 2017 με τίτλο ” Η καγκελόπορτα της αγάπης”.
Αγαπώ το καλό φαγητό, τις ωραίες σειρές, τις στιγμές με τους αγαπημένους μου και τα ταξίδια!
